กองทัพ ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2485 สมรภูมิอาลาเมนเริ่มขึ้น เบอร์นาร์ด มอนต์โกเมอรีนำกองกำลังพันธมิตร ฉวยโอกาสและเอาชนะแอร์วีน ร็อมเมิล แต่หลังจากการล่า แอร์วีน ร็อมเมิลไม่พ้นอันตราย กองกำลังเครือจักรภพอังกฤษกำลังไล่ตามไปทางตะวันออก ในขณะที่กองกำลังยกพลขึ้นบกของสหรัฐฯ พยายามโจมตีกองทหารของแอร์วีน ร็อมเมิลจากทางตะวันตก
หากไม่สามารถทำลายสถานการณ์ได้อย่างราบรื่น กองทัพแอฟริกาที่นำโดยแอร์วีน ร็อมเมิลอาจอยู่ไม่ได้ในเวลานี้ สถานการณ์ของแอร์วีน ร็อมเมิลค่อนข้างยาก ในแง่หนึ่ง ร่างกายของเขาได้รับความทุกข์ทรมานจากความเจ็บป่วย ซึ่งไม่ส่งผลกระทบต่อการต่อสู้ แต่ทำให้เขาเจ็บปวดอย่างมาก ในทางกลับกัน อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ซึ่งอยู่ห่างไกลในเยอรมนี เริ่มไม่พอใจ แอร์วีน ร็อมเมิลถึงกับจ้างนายพลในระดับเดียวกับแอร์วีน ร็อมเมิล สำหรับกองทัพแอฟริกา
ดังนั้น แอร์วีน ร็อมเมิลจึงต้องทำลายสถานการณ์ หนึ่งคือกำจัดกองทัพน้อยแอฟริกาออกจากสถานการณ์ และอีกอันคือสร้างเหตุผลให้กับชื่อของเขา และให้อดอล์ฟ ฮิตเลอร์เห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงหลังจากวิเคราะห์สถานการณ์แล้ว แอร์วีน ร็อมเมิล ตัดสินใจริเริ่ม และเปิดการโจมตี 2 ด้านของจักรพรรดินโปเลียน นั่นคือในขณะที่รักษาการป้องกันภายใน
เขาเปิดการโจมตีภายนอกต่อกองทัพสหรัฐฯ ที่เพิ่งเข้าสู่ทวีปแอฟริกา ทำลายการปิดล้อมของพันธมิตร ในขณะที่ยังไม่ได้เตรียมตัว ในมุมมองของแอร์วีน ร็อมเมิล การเริ่มโจมตีเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการทำลายสถานการณ์ และเมื่อการโจมตีเริ่มขึ้น กองทัพ ของเครือจักรภพทางตะวันออกสายเกินไปที่จะช่วยเหลือหลังจากกำหนดทิศทางการรบแล้ว แอร์วีน ร็อมเมิลก็กำหนดแผนการโต้กลับอย่างรวดเร็ว
ในแผนของแอร์วีน ร็อมเมิล หน่วยยานเกราะไม่กี่หน่วยในมือของเขา จะเคลื่อนผ่านช่องเขาด้านตะวันตกโดยตรง จากนั้นจึงบุกไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ แบ่งและกำจัดทหารอเมริกันหน้าใหม่เหล่านี้ เมื่อกำหนดแผน แอร์วีน ร็อมเมิลบอกคนรอบข้างอย่างมั่นใจว่า เมื่อชาวอเมริกันไม่มีประสบการณ์ในการสู้รบ เราจะเตือนพวกเขา เพื่อที่พวกเขาจะได้มีความรู้สึกต่ำต้อยที่ลบไม่ออกตั้งแต่เริ่มเข้าร่วมในสงคราม
ไม่มีความแตกต่างระหว่างความเป็นจริงกับจินตนาการของแอร์วีน ร็อมเมิลมากนัก กองทหารสหรัฐฯ ที่เดินทัพไปทางทิศตะวันตกของกองทหารของแอร์วีน ร็อมเมิล เนื่องจากพวกเขาไม่คุ้นเคยกับสถานที่ที่พวกเขาเกิด และเนื่องจากพวกเขาไม่คุ้นเคยกับวิธีการต่อสู้ของแอร์วีน ร็อมเมิล จึงมีปัญหากับการจัดทัพ ในเวลานั้น ทัศนคติของไอเซนฮาวร์ในสหรัฐอเมริกา คือกองพลยานเกราะที่หนึ่งจะต้องวางกำลังไว้กลางแนวรบ
แต่นายพลแอนเดอร์สันของอังกฤษปฏิเสธข้อตกลงนี้ในทางกลับกัน เขารื้อกองพลยานเกราะขนาดมหึมานี้ และมอบให้กับกลุ่มการรบอื่นๆ นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา กองทหารสหรัฐฯ ที่ดูเหมือนใหญ่โต ก็ถูกแยกย้ายจากภายใน นอกจากนี้ กองทัพสหรัฐฯ ซึ่งเพิ่งเข้าสู่สมรภูมิยังประเมินข้าศึกต่ำเกินไป และประมาท เมื่อพวกเขาประจำการในตำแหน่ง พวกเขาไม่ได้ให้ที่กำบังใดๆ และวางมันไว้ที่นั่นเพื่อให้แอร์วีน ร็อมเมิลเห็น
ในแง่หนึ่ง มีกองทัพแอร์วีน ร็อมเมิลที่เตรียมพร้อมและมุ่งมั่น และอีกด้าน มีกองทหารอเมริกันที่ขาดการเตรียมพร้อม ทะนงตัวและพึงพอใจ เมื่อเทียบกันแล้วดูเหมือนว่าจะมีผู้ชนะและผู้แพ้ และนี่คือบทเรียนแรกที่แอร์วีน ร็อมเมิลสอนกองทัพสหรัฐฯ ด้วยว่า คุณต้องระมัดระวังเมื่อทำสงคราม และต้องมีความรู้ในการจัดทัพ และหลังจากพูดถึงความจริงแล้ว เราต้องใช้การปฏิบัติ เพื่อให้สหรัฐอเมริกาเรียนรู้จากความจริง
ในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2485 ขณะที่แอร์วีน ร็อมเมิลนำกองพลยานเกราะที่ 21 รุกคืบไปทางตะวันตกอย่างรวดเร็ว เขาสั่งให้กองพลยานเกราะที่ 10 ขยายไปทางตะวันตกด้วย แต่นายพล คาร์ล ซีกเลอร์ แห่งหน่วยกองพลยานเกราะ ปฏิเสธที่จะปฏิบัติตามคำสั่ง และยืนกรานที่จะรอคำสั่งของฮันส์-เยือร์เกิน ฟ็อน อาร์นิม ในเวลานั้น เนื่องจากความไม่ไว้วางใจของอดอล์ฟ ฮิตเลอร์
แอร์วีน ร็อมเมิลจึงไม่ได้เป็นผู้บัญชาการสูงสุดของกองทหารเยอรมันในแอฟริกาอีกต่อไป และฮันส์-เยือร์เกิน ฟ็อน อาร์นิมก็เป็นผู้บัญชาการระดับเดียวกับแอร์วีน ร็อมเมิล วิธีการต่อสู้ของฮันส์-เยือร์เกิน ฟ็อน อาร์นิมนั้น แตกต่างจากของแอร์วีน ร็อมเมิลมาก ดังนั้น เขาจึงปฏิเสธวิธีการรุกอย่างแข็งขันของแอร์วีน ร็อมเมิล และหยุดกองทหารของเขาที่ไม่ไกลจากเคสเซลริงพาส
คุณรู้ไหมว่าในแผนของแอร์วีน ร็อมเมิล กองพลยานเกราะที่ 21 ที่เขาเป็นผู้นำ และกองพลยานเกราะที่ 10 ในฮันส์-เยือร์เกิน ฟ็อน อาร์นิม กำลังเตรียมที่จะปิดล้อมกองทหารสหรัฐที่ช่องเขาเคสเซลริง อย่างไรก็ตาม การหยุดชั่วคราวของกองพลยานเกราะที่ 10 นำไปสู่การระงับแผนของแอร์วีน ร็อมเมิล และปฏิบัติการของเยอรมันก็ล่าช้าอีกครั้ง
บทความที่น่าสนใจ : เทคโนโลยี ศึกษาเทคโนโลยีเกี่ยวกับการหล่อแบบรวมแกนกระบวนการผลิต
